[OSĘPIĆ SIĘ vb pf
Fleksja
part praet act osępiwszy sie.
Sł stp, Cn brak, Linde poza tym XVII w.: osępić.
Nachmurzyć się, rozgniewać się: Tedy oſępiwſzy ſie [tumens; nádąwſzy ſie WujBib] Iakob sfukiem rzekł Leop Gen 31/36 (Linde).
Synonim: nadąć się.
Formacje współrdzenne cf SĘPIĆ SIĘ.]
AKtt