Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OSIADAĆ

Następne hasło: OSIADAJĄCY »

OSIADAĆ SIĘ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w osiadać); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja

indicativus
inf	osiådać sie
praes
	pl
3	osiådają sie

inf osiådać sie (1). ◊ praes 3 pl osiådają sie (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. Osiedlać się, zajmować miejsce (1)
2. Dosiadać i utrzymywać się na grzbiecie konia (1)

1. Osiedlać się, zajmować miejsce; sedem a. domicilium collocare Cn [gdzie] (1):

Szereg: »nie sadzić się ani osiadać« (1): áby w tych kráinách żadny nie ſmiał ſie ſádzić áni oſiadáć/ iedno wáſze pokolenie BielKron 337v.

2. Dosiadać i utrzymywać się na grzbiecie konia [na czym] (1): Wierz mi że [złodzieje koni] tám [w piekle] ſzalone źrzebce obieżdzáią/ A bárzo ſie więc rzadko ná nich oſiadáią. Bo ten źrzobek wnet zmiece s ſtádá piekielnego/ Byś nabárzyey podpinał/ wierę zlećiſz pſiego. RejWiz 163.

Synonim: 1. sadzić się.

Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.