[zaloguj się]
[pdf]

OSIEC (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); e prawdopodobnie pochylone (tak w siec).

Fleksja
inf osiéc
praet
sg
1 m osiékł
imperativus
sg
2 osiécz
impersonalis
osiécz(o)no

inf osiéc (1). ◊ praet 1 sg m osiékł (1). ◊ [imp 2 sg osiécz. ◊ impers osiécz(o)no.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Odciąć, oberżnąć; ociosać [co komu] (2): [Oſietz ten chleb/ obiyćie ty żemły/ poki tzás maćie/ oſietzono iuż chlieb. Behawe das brot/ behawet dy ſemel/ weil ihr zeit habt/ das brot iſt nu rein. Wokabul 1539 M5; ośiecż iedno drzewo opodal od drugich ſtoiące/ zoſtáwiwſzy kilko gáłęźi Cresc 1571 634.]

W połączeniach szeregowych (2): ZapWar 1546 nr 2648; ledá dla ſproſney á máłey krzywdecżki/ nic tho cżłowieká zábić/ nic to ręce mu oſiec/ nic to z máiętnośći iego wypozwáć go. RejZwierc 70.

Synonimy: obciąć, odrzazać.

Formacje współrdzenne cf SIEC.

Cf OSIECZENIE, OSIECZONY

MMk