[zaloguj się]
[pdf]

OSIEROCIĆ SIĘ (2) vb pf

osierocić się (1), osirocić się (1); osierocić się SkarŻyw; osirocić się RejZwierc.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w osierocać).

Fleksja
inf osierocić się
praet
sg
3 f osirociła się

inf osierocić się (1). ◊ praet 3 sg f osirociła się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stać się opuszczonym, porzuconym (2): Iużby ſie ſtáráć mogli áby puſte polá/ Oſadzáli/ á ſnádnie/ bo tám dobra rola. [...] Bo gdyby to oſiádło y ſławá Koronie/ Y ludziby przybyło wiele ku obronie. [...] Bo tám ziemiá obfita/ ieſliby gdzie byłá/ A coż gdy ſie ná ten cżás ták ośiroćiłá. RejZwierc 247v.

osierocić się z czego (1): Acż miłość bráciey oney ku niemu trudno ſię z iego poćieſzney obecnośći y przykłádow zbáwiennych/ oſieroćić miáłá SkarŻyw 542.

Formacje współrdzenne cf SIEROCIĆ.

TG