[zaloguj się]
[pdf]

OSIĘKAĆ (2) vb impſ

o oraz a jasne.

Fleksja
inf osiękać
indicativus
sg
3 osiąkå
conditionalis
sg
3 f by osiąkała

inf osiękać (1). ◊ praes 3 sg osiąkå (1). ◊ [con 3 sg f by osiąkała.]

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. osiąknąć.

1. O wodzie: przenikać w gląb gruntu, opadać (1): Ieſt w kóniec gór Rákuſkich [...] mieyſce w okrąg głębokié [...]/ źimę ták poczyna/ iż wodá w niém wielka wzleie/ y ryb wielkich y róznych doſtátek ná ónże grunt przynieśie: że ónychże mieyſc obywátele/ nietylko ich przełowić/ vſtáwicznie łowiąc/ ále kiedy ná Wioſnę ośiąka/ pozbiéráć ledwé mogą Oczko 9v; [będźieli [ziemia] bárzo piaſzcżyſta ták iżby wilkość zwierzchnia nátychmiaſt ośiąkáłá/ tedy glinę mieſzay ábo wapienną źiemię z gnoiem Cresc 1571 676].
2. O wodzie: ściekać, spływać; destillare Cn (1): odeymi koniowi podkowę poléyże mu podeſzwę źimną wodą/ á patrz gdźie naprzod imie ośiękáć SienLek 177v.
3. [Wysychać: [ziemia] która śię ſtawa nie rodzáyna dla zbytniey wilgotnośći/ może być náprawiona przekopámi [...] ktorymiby wodá śćiekáłá á źiemiá ośiąkáłá. Cresc 1571 656.]

Synonimy: 1. opadać, spływać, 2, ściekać; 3. obsychać.

Formacje współrdzenne cf SIĄKNĄĆ.

MMk