[zaloguj się]
[pdf]

OSŁAWIAĆ SIĘ (2) vb impf

sie (2), [się].

o jasne; -słå- (1), -sła- (1) Mącz (1:1).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 osłåwiåm się

praes 1 sg osłåwiåm się (2). ◊ [part praes act osłåwiając się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Stawać się sławnym, znacznym; róść w sławę; celebrescere, (in)crebrescere Mącz; venire in sermonem Cn (2): Crebresco, Percrebresco et increbresco, Vczęściám/ Osłáwiam ſie. Mącz 67c, 46a; [oſławiam ſię/ Celebris fio, increbresco. Volck Ppp3].

[W połączeniu szeregowym: Percrebresco, ich werde kund/ lautbar. P. ſłynę/ rozſłynam/ oſławiam ſię. Volck 139.]

2. [Opowiadać, rozgłaszać o sobie [ze zdaniem dopełnieniowym]: Leon [...] ćiągnął do Wálencyey/ [...] niewiele ſie oſławiáiąc ktoby był/ álbo ſkąd HistOtton 112v.]

Synonim: 2. opowiedać się.

Formacje współrdzenne cf SŁAWIĆ.

MŚ