![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OSŁODZENIE | Następne hasło: OSŁODZIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OSŁODZICZ (1) sb m
Fleksja
A sg osłodzicz.
Sł stp: osłodzicz, osładzicz, Cn, Linde brak.
bot. Polypodium vulgare L. (Rost); roślina z rodziny paprotkowatych (Polypodiaceae); paprotka o słodkich kłączach, zwana też słodyczką:
Zestawienie: »osłodzicz polny«: Chczeſzli zdrdw [!] być [...]. Warzony piy oſlodzić [!] polny. FalZioł V 47.
Synonim: paprotka.
AK