[zaloguj się]
[pdf]

OSOLONY (5) part praet pass pf

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak też WujBib).

Fleksja
sg
fNosolonå nN
Gosolon(e)j G
I Iosolonym
pl
N subst osolon(e)

sg n I osolonym (2). ◊ f N osolonå (1). ◊ G osolon(e)j (1). ◊ pl N subst osolon(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Posypany, zaprawiony solą (5): Pod ráną mu wykárbowáć by ropá zchodźiłá ná doł/ ono wykárbowánié/ wymyć octem oſolonym SienLek 179, 99v.
Przen [czym] (3): Bo toż znáczy być okrzczonym ogniem: co być oſolonym ogniem. WujNT 159.
Wyrażenie: »solą osolony« (1): Abowiem káżdy ogniem będźie poſolon: á kożda ofiárá będźie ſolą oſolona [omnis victima sale salietur]. [...] Mieyćieſz w ſobie ſol WujNT Mar 9/49.
Szereg: »omaszczony abo osolony« (1): laſky boze maryey ſą omyaſczone [!] abo oſolone mądroſzczyą a roſtropnoſzczyą PatKaz III 125v.

Cf OSOLIĆ

MŚ