[zaloguj się]
[pdf]

OSTRADANIE (3) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w ostradać); pierwsze a pochylone, drugie jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N ostrådani(e)
A ostrådani(e)
L ostrådaniu

sg N ostrådani(e) (2). ◊ A ostrådani(e) (1). ◊ [L ostrådaniu.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. ostradać.

Znaczenia
Utrata czegoś [czego] (3): A wżdy o to nic niedbamy/ więcey ſobie przekłádáiąc ſpráwy tego nikcżemnego ſwiátá/ niżli ty wſzytki ſrogośći á oſtradánie wiecżnych rádośći ſwoich. RejPos 6v; A cożći s thego vroſcie? Kłopothy/ roſpacż/ oſthradánie máięthnośći/ niebeſpiecżeńſtwo/ gárdłá márne ſtrácenie/ y wiecżne zginienie. RejPos 180v; Laceratio — Targanię, członku niektórego oſtradanie. Calep 576a.
[Szereg: »nie dawanie ani ostradanie«: A iżby Duch Święty jaśniej dołożył, iż nie w dawaniu ani w ostradaniu majętności [...] należy doskonałość. TraktKom 326.]

Synonimy: stracenie, utrata.

Cf OSTRADAĆ

EW