[zaloguj się]
[pdf]

OSTROWIDZOWY (3) ai

Wszystkie o jasne.

Fleksja
sg
mNostrowidzowy
pl
N subst ostrowidzow(e)
G ostrowidzowych

sg m N ostrowidzowy (1). ◊ pl N subst ostrowidzow(e) (1). ◊ G ostrowidzowych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Pochodzący od ostrowidza, tj. rysia (1): Lyncurium, Drogi kámień ze ſzczin oſtrowidzowych ſie rodzący. Mącz 202a; [oſtrowidzowy/ Lynceus. Volck Ppp3v].
2. Doskonale widzący (2): Lynceus vel Lynceius, Oſtrego wzroku/ oſtrowidzowy. Mącz 202a.
Wyrażenie: »ostrowidzowe oczy« (1): gdyż przy roboćie ták wielkich kſiąg nie mogło to być áby ſię w cżym vbłądźić nie miało/ by też wierę y oſtrowidzowe ocży v drugiego były/ iednak ſię to trefiło/ ábo drukarzową abo cżyią iną omyłką BibRadz *6.

Synonimy: 1. rysi, rysiowy; 2. bystrook, ostrooki.

Cf OSTROWIDNY

MMk