« Poprzednie hasło: OSTRZEC | Następne hasło: OSTRZEĆ » |
OSTRZEC SIĘ (10) vb pf
się (9), sie (1).
-c (1), -dz (1), -ć (1).
o jasne; w inf e jasne, w pozostałych formach -é- (1) OrzJan, -(e)- (6).
inf | ostrzec się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | ostrzégł się | m pers | ostrzegli się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | m pers | byście się ostrzegli | |
3 | m | by się ostrz(e)gł | m pers |
inf ostrzec się (3); -ec (1), -(e)c (2). ◊ fut [2 sg ostrzeżesz się.] ◊ 3 sg ostrzeże się (1). ◊ praet 3 sg m ostrzégł się (2); -égł (1), -(e)gł (1). ◊ 3 pl m pers ostrzegli się (2). ◊ con 3 sg m by się ostrz(e)gł (1). ◊ 2 pl m pers byście się ostrzegli (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
- 1. Uchronić się od czegoś, ustrzec się (3)
- 2. Spostrzec się, zorientować się (6)
- 3. Zabezpieczyć się (1)
ostrzec się czego (1): Iuż moia miła Rachel/ acz to ieſt trudna rzecż By ſie ſercze żałoſci/ iuż tey miało oſtrzedz RejJóz B6v; [By blądow ſie mog [!] oſtrzec Krofej G6].
[ostrzec się czym: Bo ſye cudzą przygodą látwiey [!] możeſz oſtrzedz/ Co drugim pożytecżno/ to będźie tobie wiedz. KołakWiek B3.]
ostrzec się w czym (1): Potym poſłał [Justynijan] do Pontu ſyná/ gdzye tám był poſłan Filip Bárdanes áby go tám zábił [...]. Ale ſie w tym Filip oſtrzegł/ zábił ſyná iego y potem Iuſtynianá ſámego/ á ſam Ceſárzem zoſtał. BielKron 167.
Synonimy: 1. obaczyć się, uchronić się.
Formacje współrdzenne cf STRZEC.
TG