[zaloguj się]
[pdf]

[OSZAŃCOWAĆ SIĘ vb pf

oszańcować się a. oszancować się.

Fleksja

3 sg n praet oszańcowało sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. oszańcować.

Poszczęścić się, wyjść na korzyść; iron [komu]: iż niektorzy ſnich/ gdy Ceſarz Máximilianus/ támtędy iechał/ pośmieſſne/ álbo vſſczupliwe rzeczy/ o nim mowili/ nieſſczeſnie ſie iem to zwiodło/ á oſſáncowáło. ErazmJęzyk L4v (Linde s.v. oszańcować).

Formacje współrdzenne cf SZAŃCOWAĆ SIĘ.]

JB