[zaloguj się]
[pdf]

[OSZARPANIEC sb m

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -ec); oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N oszarpaniec
G oszarpańc(o)w

sg N oszarpaniec. ◊ pl G oszarpańc(o)w.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Człowiek mający poszarpane, podarte ubranie, nędzny; włóczęga: poſzedł Krol do chromego prętko/ y porwał go ná rámioná ſwe Krolewſkie [...]. Wiśiał ná Krolu/ plugáwy oſzárpániec SkarŻyw 44; zátym od [= około] ſiedmi tyſięcy Tátarow y tych nikczemnych bezbronnych (iáko Miechouius piſze) pannoſos, oſzárpáńcow/ wſzytki kráiny koło Kámieńcá/ [...] zelázem [!] y ogniem nędznie á okrutnie bez odporu poburzyli StryjKron 653 (Linde); oſzárpány/ Adiect: et oſzárpániec/ subst: Lacer, pannosus, pannis obsitus. Volck Ppp4.

Synonimy: gołota, odartus, odrapaniec.]

JB