[zaloguj się]
[pdf]

OSZUKIWAĆ SIĘ (3) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w oszukawać).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 oszukiwå się oszukiwają się

praes 3 sg oszukiwå się (1). ◊ 3 pl oszukiwają się (1). ◊ part praes act oszukiwając się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Mylić się, błądzić; errare, frustrari Cn (3):

oszukiwać się na czym (1): Theophilá z vrzędu złożył/ á innemu kośćielne goſpodárſtwo porucżył: bárzo ſię ná tym oſzukiwáiąc/ á niebacżąc iáko był ten to ſtáry kośćiołowi pożytecżny. SkarŻyw 171.

oszukiwać się w czym (1): á gdy ſię myſl do wiela ſpraw rozrywa/ do żadney w oſobnośći potężna niebywa: y tym ſię rychley w káżdey oſzukiwa/ im ſię około wiela zábawia. SkarŻyw 213.

Zwrot: »sam się oszukiwać« (1): Iż wieldzy pánowie [...] vſádzą ſie cżaſem ná to/ áby byli łáſkáwi ná ty ludzi/ ktore ſámiż znáią być/ rychley niełáſki/ niż łáſki godne: á pod cżás ſie też y ſámi oſzukiwáią GórnDworz D4v.

Synonim: omylać się.

Formacje współrdzenne cf SZUKAĆ.

IM