[zaloguj się]
[pdf]

OŚWIADCZANIE (3) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); drugie a jasne; -wiåd- (2) OrzQuin, ModrzBaz, -wiad- (1) StryjKron; końcowe e z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N oświådczani(e)
D oświådczaniu

sg N oświådczani(e) (2). ◊ D oświådczaniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. oświadczyć.

Publiczne stwierdzanie; attestatio Modrz; contestatio, testificatio Cn [w tym: czyje (2)] (3): bo Pruſowie ſye oświadczáią/ y w ſwoim Oświadczániu tho wkłádáią: Quicquid erit in contrarium actum, id hoſtiliter erit actum. OrzQuin Bv.

oświadczanie czym (1): náwet każde oświadcżánie/ bądź słowy/ bądź poſtáwą bywa/ ktore zwierzchnośćią Bożą zásłániáią/ ma być zá przyśięgę rozumiano. ModrzBaz 86v.

oświadczanie przed kim (1): Oſwiádczánie Krolewſkie przed Bogiem. StryjKron 522 marg.

Cf OŚWIADCZAĆ

EW