« Poprzednie hasło: OŚWIADCZON | Następne hasło: OŚWIADCZYĆ » |
OŚWIADCZONY (8) part praet pass pf
oświadczony, oświadczon (7), oświaczony (1), [oświaczeny]; oświadczony, oświadczon UstPraw, Mącz, Calep, WujNT; oświadczony : oświaczony BielKron (3:1).
oświadczony, oświaczony (7), oświadczon (1).
-dcz- (6), -tcz- (1).
Pierwsze o jasne; -a- (5), -å- (2); -a- UstPraw, WujNT -å- Mącz; -a- : -å- BielKron (3:1); -on-, -(o)n, [-(e)na, -(o)no].
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | oświadczony, oświadczon | f | N | oświadczonå | n | N | oświadczon(e), oświadczono |
G | G | G | oświadczon(e)go |
pl | ||
---|---|---|
G | oświadczonych |
sg m N oświadczony (2), (praed) oświadczon (1). ◊ f N oświadczonå (1). ◊ n N (attrib) oświadczon(e) (2), [(praed) oświadczono ]. ◊ G oświadczon(e)go (1). ◊ pl G oświadczonych (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: oświadczony od kogo (1).
Sł stp s.v. oświadczyć, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. oświadczyć.
[oświaczeny czym: testificata a lege {(oſzviaczena zakonem)} Glosy II nr 84/21.]
[Ze zdaniem dopełnieniowym: zeznał yz mu yesth oswyathczono [...] strony Iana Marczyna Iacuba szalowskych braczyey rodzoney nyeroszdzyelney ze thi tho przerzeczone ossoby nyebronyli w vyazanya slachethney druhi Annye Vissoczkyey ZapKrakBiec 1543 9/243.]
»towarzystwo oświa(d)czone« = protestanci (3): á tu ſie pocżęło thowárzyſtwo oſwiácżone Luterow ktore zowiemy proteſtántes/ iż ſie przed Senatem oſwiadcżyli Ewángeliey nieodſtępowáć BielKron [206]; Wiwod thowárziſtwá oſwiádcżonego. BielKron [206] marg, [206]v.
Cf OŚWIADCZYĆ
EW