« Poprzednie hasło: OŚWIECAĆ | Następne hasło: OŚWIECAJĄCY » |
OŚWIECAĆ SIĘ (6) vb impf
sie (4), się (2).
-ſ- (4), -ś- (2).
o, e oraz a jasne.
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | oświecåm się | |
3 | oświecå się |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | będzie się oświecać |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | n | by się oświecało | subst | by się oświecały |
praes 1 sg oświecåm się (2). ◊ 3 sg oświecå się (1). ◊ fut 3 sg f będzie się oświecać (1). ◊ con 3 sg n by się oświecało (1). ◊ 3 pl subst by się oświecały (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
- 1. Stawać się jasnym (2)
- 2. Świecąc stawać się widocznym; przen (2)
- 3. W funkcji strony biernej
(2)
- a. Być oświetlanym (1)
- b. Być pouczanym (1)
W połączeniu szeregowym (1): á ſnádź im iey [prawdzie] więcey ſwiát bronić będzie/ tym oná záwżdy głoſniey wołáć á krzycżeć będzye á oſwiecáć ſie po wſzemu ſwiáthu. RejAp 147v.
W porównaniu (1): Nie ieſt ták iáſne niebo/ gdy ſię ſłonecżnemi promieńmi oświeca/ iáko Rzymſkie miáſto/ dwiemá temi pochodniámi (to ieſt Piotrem y Páwłem) wſzytkiey ziemi świecąc. SkarJedn 90.
Synonimy: 1. objaśniać się, wyjaśniać się.
Formacje współrdzenne cf ŚWIECIĆ.
MMk