[zaloguj się]

OŚWIECAĆ SIĘ (6) vb impf

sie (4), się (2).

-ſ- (4), -ś- (2).

o, e oraz a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 oświecåm się
3 oświecå się
fut
sg
3 f będzie się oświecać
conditionalis
sg pl
3 n by się oświecało subst by się oświecały

praes 1 sg oświecåm się (2).3 sg oświecå się (1).fut 3 sg f będzie się oświecać (1).con 3 sg n by się oświecało (1).3 pl subst by się oświecały (1).

stp, Cn, Linde brak.

1. Stawać się jasnym; candescere, refulgere Mącz (2): Refulgeo, Wyyáſniam ſie oſwiecam ſie Mącz 139b, 33b.
2. Świecąc stawać się widocznym; przen (2):

W połączeniu szeregowym (1): á ſnádź im iey [prawdzie] więcey ſwiát bronić będzie/ tym oná záwżdy głoſniey wołáć á krzycżeć będzye á oſwiecáć ſie po wſzemu ſwiáthu. RejAp 147v.

Szereg: »oświecać się a poświącać się« (1): á iżby ſie w nim [św. Macieju] vſtáwicżnie oſwiecáło á poſwiącáło ono ſwięthe á wiecżnie nieſkońcżone Boſtwo ſwięte iego. RejPos [290].
3. W funkcji strony biernej (2):
a. Być oświetlanym [czym] (1):

W porównaniu (1): Nie ieſt ták iáſne niebo/ gdy ſię ſłonecżnemi promieńmi oświeca/ iáko Rzymſkie miáſto/ dwiemá temi pochodniámi (to ieſt Piotrem y Páwłem) wſzytkiey ziemi świecąc. SkarJedn 90.

b. Być pouczanym [czym] (1): potrzebuiem Pánie Boże náſz/ áby ſię náſze rozumy niebieſką twoią mądrośćią oświecáły. SkarKazSej 658b.

Synonimy: 1. objaśniać się, wyjaśniać się.

Formacje współrdzenne cf ŚWIECIĆ.

MMk