[zaloguj się]
[pdf]

OTKAĆ (2) vb pf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz -ać).

Fleksja
inf otkać

inf otkać (1). ◊ part praet act otkåwszy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Wypełnić, napchać (1):
Zwrot: »otkać brzuch [czym]« = objeść się (1): Bochmy nie ták ſtworzeni bychmy iedno żárli/ A otkawſzy brzuch młotem iáko świnie márli. RejWiz 30.
2. Utkać, zrobić tkaninę (1): Thą [przędzę] przilozila ku prządzy, kthorą od mathky ſwyey od Naramowſkyey y od Zelyathkowſky lnu doſtawſchi ſobye prziczinila, y dala othkacz. LibMal 1547/133v.

Synonim: 1. nadziać.

Formacje współrdzenne cf TKAĆ.

Cf OBETKAĆ

JB