[zaloguj się]

OTRĘTWIAŁY (2) part praet act

otrętwiały (1), odrętwiały (1); otrętwiały ModrzBaz; odrętwiały Mącz.

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
nNodrętwiał(e)
pl
N subst otrętwiał(e)
I m otrętwiałymi

sg n N odrętwiał(e) (1).pl [N subst otrętwiał(e).]I m otrętwiałymi (1).

stp brak, Cn: odrętwiały, Linde XVIXVIII w.

1. Zmartwiały; intermortuus, instupens, torpens, torpidus Cn (1): [Skorá wyſchłá/ chropáwa/ żyły otrętwiáłe ProtKonterfet B.]
Szereg: »odrętwiały albo zmartwiały« (1): Gangrena caro emortua, Zgniłe/ odrętwiáłe álbo zmartwiáłe mięfo/ niektórzi zową Rák chorobę. Mącz 142c.
2. Zobojętniały, nieczuły na coś; stupidus ModrzBaz, Cn; callosus, obstupidus, occaletus, rigidus Cn (1):
Szereg: »otrętwiały a baczenia dobrego nie mający« (1): ábyſmy niebyli otrętwiáłymi á bacżenia dobrego niemáiącemi [ut nec simus stupidi et vacui sensu]: á záśię ábyſmy śię też názbyt zá namiętnośćiámi ſerdecżnemi niepuſzcżáli. ModrzBaz 8v.

Synonim: 1. zmartwiały.

Cf OTRĘTWIEĆ, [OTRĘTWIONY]

MMk