« Poprzednie hasło: OTRĘTNIE (?) | Następne hasło: (OTRĘTWIĆ) » |
OTRĘTWIAŁY (2) part praet act
otrętwiały (1), odrętwiały (1); otrętwiały ModrzBaz; odrętwiały Mącz.
o oraz a jasne.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
n | N | odrętwiał(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | otrętwiał(e) |
I | m | otrętwiałymi |
sg n N odrętwiał(e) (1). ◊ pl [N subst otrętwiał(e).] ◊ I m otrętwiałymi (1).
Sł stp brak, Cn: odrętwiały, Linde XVI – XVIII w.
Znaczenia
- 1. Zmartwiały (1)
- 2. Zobojętniały, nieczuły na coś (1)
1. Zmartwiały; intermortuus, instupens, torpens, torpidus Cn (1): [Skorá wyſchłá/ chropáwa/ żyły otrętwiáłe ProtKonterfet B.]
Szereg: »odrętwiały albo zmartwiały« (1): Gangrena caro emortua, Zgniłe/ odrętwiáłe álbo zmartwiáłe mięfo/ niektórzi zową Rák chorobę. Mącz 142c.
2. Zobojętniały, nieczuły na coś; stupidus ModrzBaz, Cn; callosus, obstupidus, occaletus, rigidus Cn (1):
Szereg: »otrętwiały a baczenia dobrego nie mający« (1): ábyſmy niebyli otrętwiáłymi á bacżenia dobrego niemáiącemi [ut nec simus stupidi et vacui sensu]: á záśię ábyſmy śię też názbyt zá namiętnośćiámi ſerdecżnemi niepuſzcżáli. ModrzBaz 8v.
Synonim: 1. zmartwiały.
MMk