[zaloguj się]

OTRWOŻYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf otrwożyć sie.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Odważyć się na coś porzuciwszy strach: A ták nielzać iedno ſie wżdy muśi otrwożyć/ A tę cnotę pocżćiwą iuż ná gruſzt záłożyć. A potkáć ſie z niecnotą/ á odiąć iey chćiwość/ Boć dali Bog będzyem mieć ná nię ſpráwiedliwość. RejWiz 102v.

Synonim: ostraszyć się.

Formacje współrdzenne cf TRWOŻYĆ.

EW