[zaloguj się]

OTRZEBIENIE (2) sb n

Fleksja

N sg otrzebienié (2); -é (1), -(e) (1).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. otrzebić.

Pozbawienie gruczołów płciowych, wykastrowanie (2): Castratio – Omniſzenię, otrzebienię. Calep 170a; Eviratio – Otrzebienie. Calep 377b.

Synonimy: oczyszczenie, okapłunienie, omniszenie, owałaszenie.

Cf OTRZEBIĆ

EW