[zaloguj się]

OTRZEBIĆ (1) vb pf

Fleksja

inf otrzebić.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Pozbawić gruczołów płciowych, wykastrować: Verſchneiden. Otrzebić. Owáłáſzyć. Facere Eunuchum. Calag 509b.

Synonimy: okapłunić, okleśnić, oprawić, owałaszyć, umniszyć, uwałaszyć, wyczyścić.

Formacje współrdzenne cf TRZEBIĆ.

Cf OTRZEBIENIE, OTRZEBIONY

EW