![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ROZNIECIĆ SIĘ | Następne hasło: [ROZNIEJ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZNIECONY (4) part praet pass pf
Oba o jasne, e pochylone.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | rozniécony | f | N | rozniéconå |
| I | I | rozniéconą | |||
sg m N rozniécony (1). ◊ f N rozniéconå (1). ◊ I rozniéconą (2).
Sł stp s.v. rozniecić, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozniecić.
Znaczenia
- 1. Palący się, płonący (o ogniu)
(3)
- Przen (2)
- 2. Rozpalony emocjami (1)
1. Palący się, płonący (o ogniu) (3):
Wyrażenie: »ogień rozniecony« (1): więc też nań [na Datana] zſtąpił ogień rozniecony: Spalił go z towárzyſzmi KlonWor 11.
Przen (2):
Wyrażenie: »pochodnia rozniecona« (2): Aż ſprawcá wſzyſtkich rzeczy nigdy nie zgáſzoną Pochodnią was obiáſni/ z niebá rozniéconą. GosłCast 19; Y do tákiéy rádá więc Wenus zapálczywa Z pochodnią rozniéconą/ á rątczo przybywa GosłCast 46.
2. Rozpalony emocjami (1):
W porównaniu (1): Wezdrgnął iáko morze/ y przyſzedł [Józef]/ rozniécona [żona Putyfara] Iáko kiedy iutrzenká náſtáie czerwona/ Rozgramiáiąc ćiemnośći/ á z pokorną mową Pyta [...] GosłCast 57.
RS