« Poprzednie hasło: [OWAJZYN] | Następne hasło: OWAKI » |
OWAK (68) av
o oraz a jasne.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
- 1. W inny sposób, inaczej (63)
- 2. Byle jak, niestarannie (3)
- 3. W sposób wyżej pokazany lub ogólnie znany (2)
W przeciwstawieniu: »jeden tak, (a) drugi owak« (7): KrowObr 223; KuczbKat 250; SkarJedn 99; gdy ieden ták/ drugi owák będzie chćiał/ boiaźń Bożą ſzcżepić wdziatecżkách: roſtárgnienie mieć będą/ niewiedząc zákim iść. SkarŻyw 153; Radził ſię ztym inych zakonnikow: ále iedni ták mowili/ drudzy owák. SkarŻyw 471; káżdy [człowiek] ma właſny dar od Bogá: ieden ták/ á drugi owák [alius quidem sic, alius vero sic; ieden ták/ á drugi ták Leop, WujBib]. WujNT 1.Cor 7/7; pytał ſię [Hetman] ktoby był/ y coby vczynił [św. Paweł]. A drudzy co innego (marg) iedni ták drudzy owák. (–) wołáli miedzy rzeſzą [alii autem aliud clamabant in turba]. WujNT Act 21/34; [ArtTanat B2].
W charakterystycznych połączeniach: owak czynić (2), dać, mówić (5), (na)pisać (2), przekładać, rozumieć (2), uczyć (3).
»tak i owak nazywać« = przezywać (4): Pámiętam to/ iż też ták y owák/ kśięża/ Fáryzeuſzowie y inſzy/ názywáli Páná moiego Iezuſá Chriſtuſá/ cżęśćią Belzewulem/ cżęśćią Sámárytanem/ cżęśćią pijánicą y obżercą etc. CzechEp 72, 63, 72, 352.
»skwalując [= szkalując] tak i owak szczypać« (1): ktore [wyznanie i nabożeństwo] ludzie [...] nowym nazywáią: y ono niewiem iáko ſqualuiąc ták y owák ſzcżypią: y we złe podeyzrzenie do poſpolſtwá y do mágiſtratu/ przywodzą. CzechEpPOrz *2v.
»tak albo owak« (3): Takież y otroci gdy ſie komu chczą ſtawić tak albo owak, brwiami poſtawę vkazuią GlabGad N4v; Cżyń iey [starości] ták álbo owák nikt iey nie vgodzi/ Káſzle ſtęka nárzeka zgárbiwſzy ſie chodzi BielKom Ev; KuczbKat 5.
»(i) tak a(l)bo (i) owak« (18): A ták więceyći wam ſtrzedz trzebá Duſſe/ niż nam ſtego chlebá Ktory nam ſnadz nie ták ſzkodzi Bo dobrowolnie przychodzi Ale v was ták y owák Czáſem ná proſt á czáſem wſpák RejRozpr D; RejKup 16; A nye mowyę o tym ktore ſnadź ták y owák może być rozumyano/ ále ktore yáſne/ á roznego wykłádu nye ćirpi KromRozm I F4v; RejZwierz A6; ktory [Bóg] ieſt ſpráwiedliwym y miłoſiernym [...] á nikomu ſię nie godźi áby mu rzekł: Cżemu ták ábo owák cżyniſz? BibRadz *6v; Krol też Angielſki wymowkę vcżynił thák y owák/ yż mu nie wcżás dano znáć BielKron [211], [211]v; Litem contestari, Wdáć ſie w przeſtroną [lege: w przęz ſtroną] w práwie/ odpowiedzieć ná żáłobę ták albo owák. Mącz 195c; CzechRozm 12v; CzechEp 130, 142, 148, 214. Cf »tak i owak nazywać«, »tak i owak szczypać«.
»chocia tak, choć owak« (1): Piſáliſmy pirwey iż nic nátym choćia ták/ choć owák będźieſz rozumiał/ [...] to ieſt/ o iſtotnym przemienieniu chlebá w ćiáło ReszPrz 58.
»już tak, już owak« (2): Aza to nyerozdźyelone ſerce/ gdźye ten ták/ drugi ináczey/ á yedenże yuż ták/ yuż owák vczy KromRozm I N, E2.
»to tak, to owak« (1): Plato powieda/ Sędźia práwi niemy/ á ktory nie więcey niż ſtrony/ to ták/ to owák/ pytáiąc mowi/ nigdy ſpráwiedliwie nie oſądźi. GórnRozm F.
W charakterystycznych połączeniach: tak i owak kołysać się, kręcić się (2), latać, (po)mieszać się (3), miotać się, motać się, przemieniać się, przewijać się, roić się, snuć się, tułać się, wartać się, wić się, wiercić się, zamieszawać.
»i tak, i owak obracać (a. obrocać)« (2): Verso, Y tak y owák obrácam/ vſtáwicznie obrácam. Mącz 486a, 488b.
»i tak, i owak [= tam i z powrotem] pędzać« (1): Oves versare, Owce y ták y owák po polu pędzać. Mącz 486b.
Jako zapowiednik przed zdaniem skutkowym (2): Támże ſobie y przepiorecżkę vgonić może/ ále nie owák áby proſo ábo inſze zboże vbogim ludkom łámáć miał. RejZwierc 109v, 109v.
Cf OWAKO
EW