« Poprzednie hasło: [OZIORO] | Następne hasło: OZŁOCONY » |
OZŁOCIĆ (1) vb pf
Oba o jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | ozłocił |
f | ozłociła |
praet 3 sg [m ozłocił.] f ozłociła.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.
Znaczenia
1. [Pozłocić ze wszystkich stron, wyzłocić [co]:
Zwrot: »ozłocić złotem«: Y té ſą fundámenty któré záłożył Sálomon áby zbudował dóm Boży [...] y ozłoćił ji we wnątrz ſczérym złotem [deauravit ... auro mundissimo; pozłoćił ... złotem naycżyſtſſym Leop]. WujBib 2.Par 3/4 (Linde).]
2. Wzbogacić [kogo]:
Szereg: »ozłocić i nadać«: Pátrzćie do iákich doſtátkow/ y bogactw/ y wczáſow tá was mátká [ojczyzna] przywiodłá/ á iáko was ozłoćiłá y nádáłá: iż pieniędzy maćie doſyć/ doſtátek żywnośći/ ſzáty ták koſztowne SkarKazSej 666b.
Synonimy: 1. pozłocić; 2. ubogacić, zbogacić.
Formacje współrdzenne cf ZŁOCIĆ.
Cf OZŁOCONY
EW