[zaloguj się]

OZŁOCONY (1) part praet pass pf

Fleksja

A pl subst ozłocon(e).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. ozłocić.

Przyozdobiony złotem: rozmáyte krolewny zbieżą ſie dziwowáć oſobnoſći twoiey/ á miedzy niemi náwybrańſſá/ będzie poſtáwioná tobie zá oblubienicę nápráwicy twoiey vbraná wrozmáyte ozłocone przyprawy [in vestitu deaurato Vulg Ps 44/10; w ſzáćie złotogłowowey Leop]. RejPs 68.

Cf OZŁOCIĆ

EW