[zaloguj się]
[pdf]

ROZNOSZENIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó; oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz noszenie).

Fleksja
sg pl
G roznoszeniå
A roznoszeni(e) roznoszeniå

sg [G roznoszeniå. ◊ A roznoszeni(e).] ◊ pl A roznoszeniå.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. roznieść oraz w objaśnieniu s.v. roznośny.

I. Rzeczownik od „roznosić” impf: czynienie powszechnie znanym, jawnym [czego]: [Abowiem o zacnym ſkárbie náuki Bożey zbáwienney Ewányeliey ſwięthey cżyniąc wzmiánkę/ opowiáda dziwny ſpoſob tych ſkárbow roznoſzenia zá wolą á rozrządzeniem Bożym GilPos 283.]
Wyrażenie: »roznoszenie wieści«: Ani ma być miedzy wielkie ludźi táki licżon/ kto vkłony/ roznoſzenia wieśći [rumunculos] prozne á wielmożne tytuły/ ták wielce waży/ że ſię zá nimi przez okrutne vcżynki goni. ModrzBaz 107v.
II. [Rzeczownik od „roznosić” pf: usunięcie przez wynoszenie po kawałku [czego]: której skały róg jeden [...] upadł, gmach, który nań był, obalił i drugi niżej połamał i studnię był zawalił, która ruina uczyniła niemały sumpt na roznoszenie tej skały i na wybudowanie tego zawalonego miejsca. LustrKrak II 21.]

Cf ROZNOSIĆ

RS