[zaloguj się]

OŻYCIE (4) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ożyć).

Fleksja
sg
N ożyci(e)
D ożyciu
I ożyci(e)m
L ożyciu

sg N ożyci(e) (1).D ożyciu (1).I ożyci(e)m (1).L ożyciu (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. ożyć.

1. Stanie się istotą żywą (2): Niegdy też bywa thaka przygoda: iuż po ożyciu/ ale ieſzcże ono dziecię ruſzania żadnego w żiwocie nie miało FalZioł V 29.
Wyrażenie: »ożycie dziecięcia« (1): POrzuczenie nicz inſzego nieieſt/ Iedno niedonoſzenie płodu w żywocie matki do cżaſu ſluſznego, A to bywa rozmagitemi obycżaymi. Niegdy przed ożiciem dziecięcia w żywocie. FalZioł V 29.
2. Powrót do życia (2): to ieſt dopiero práwe ożycie/ Kiedy ktho ſławnie vmrze/ [...] wſzytki tego cżłowieká pocżćiwe ſpráwy ożywą/ y znácżnieyſze/ więthſze/ y chwálebnieyſze będą/ niż zá żywotá. GórnDworz G4v.
Szereg: »ożycie a zmartwychwstanie« (1): Zborzył śmierć onę wiecżną/ ktora iuż nigdy ſzkodzić nędznemu cżłowiekowi á wiernemu iego nic nie może/ gdyż vbłogoſłáwił duſzę y ciáłá náſze ku ożyciu á ku z martwych wſtaniu ſwemu RejPos 109v.

Synonim: 2. zmartwychwstanie.

Cf OŻYĆ

EW