[zaloguj się]
[pdf]

ROZPACZANIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); -på- (1) BierEz, -pa- (1) ReszList; drugie a jasne.

Fleksja
sg
G rozpaczaniå
A rozpaczani(e)

sg G rozpaczaniå (1). ◊ A rozpaczani(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zwątpienie w ratunek, utrata ostatniej nadziei (2): W ktore niebeſpiecżeńſtwo dlatego był W.M. bez wątpienia Pan BOg wpáść dopuśćił/ áby iáko Dawidowym niekiedy/ ták teraz W.M. vpadkiem/ y z vpadku záś zbáwiennym powſtánim błądzącym owiecżkom odiął wſzeláką occáſią roſpácżánia ReszList 142.
a. teol. Zwątpienie w miłosierdzie Boże i we własne zbawienie (grzech przeciwko Duchowi Świętemu) (1):
Zwrot: »przywieść w rozpaczanie« (1): Sumnienie iego [Enusa, przybranego syna Ezopa] zmázáne/ Przywiodło ij w roſpacżánie. BierEz G.

Cf ROZPACZ, 1. ROZPACZAĆ

RS