« Poprzednie hasło: ROZPACZEĆ | Następne hasło: [ROZPACZLIWY] » |
ROZPACZENIE (1) sb n
Fleksja
G sg rozpacz(e)niå.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
teol. Zwątpienie w miłosierdzie Boże i we własne zbawienie; w przen: tákowe by były nieznoſne krewkoſći ludzkie/ ktore przyrodzenie przeſláduią/ iżby theż wſzyſcy w ſidło roſpácżenia [in desperationis laqueum] byli przyciągnieni/ ták iżbyſmy też od bogá nie mieli żadney nádzieie dobroći. HistAl Gv.
RS