[zaloguj się]

PALACZ (1) sb m

Fleksja

N sg palacz.

stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI (ten sam przykład) – XIX w.

Człowiek palący w piecach: W wyęthſſey ſnadź wadze yeſt v nich [niektórych ojców] pálácż álbo ſtroſz/ niż kyedy cżłowyek vcżony/ ten zwłaſſcżá ktory ſyná ná dobre życye vcży. GliczKsiąż N8.

Synonimy: kalefaktor, palipiecek, sufleta.

Cf [PALICZ]

SBu