[zaloguj się]

[PALICZ sb m

-a-, -å-.

Fleksja
sg pl
N palicz
G palicz(o)w

sg N palicz.pl G palicz(o)w.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Podpalacz, ten kto świadomie powoduje pożar: Incendarius [!]. Palicż Cervus F40 289.

W połączeniu szeregowym: miedzy kthoremi bárzo ſie wiele náyduie/ mężoboyczow/ złodzieiow/ drapieſczow/ fáłſzerzow/ pálicżow/ zdraycow AgrWirzb G2.

Cf PALACZ]

KW