[zaloguj się]
[pdf]

PAŁANIE (5) sb n

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; teksty nie oznaczają é oraz -é (Cn e pochylone).

Fleksja
sg
N påłani(e)
G påłaniå
A påłani(e)

sg N påłani(e) (3). ◊ G påłaniå (1). ◊ A påłani(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) w. pałać.

1. [Palenie się:
Wyrażenie: peryfr. »ogień pałania« = piekło: z tego świátá ſchodzą/ Przed ſtráſzliwego Boſtwá Máieſtat przychodzą: Gdźie ſtawſzy oſądzony z wyroku wiecżnego/ Poydźie w Niebo lub w ogień pałánia ſtráſznego KołakWiek C2v.]
2. Upał, gorąco; flagrantia Mącz, Cn; fervor Mącz; aestus, aestuatio Cn (3): Flagrantia, Gorącość/ Pałánie. Mącz 129b.
Wyrażenie: »pałanie słoneczne« (2): Inhabitabilis regio, propter adustionem solis nimiam, W tey kráyinie ludzie nie mogą mieſzkáć dla wielkiego pałánia słonecznego. Mącz 151c, 121a.
3. Silne uczucie; przen; ardor Mącz (2): Concupiscentia, Pożądánie. Ut, concupiscentia carnalis, Pałánie álbo Zapáliſtość/ á ogień cieleſny. Mącz 72d.

pałanie czego (1): Omnium cupiditatum ardore restincto, Záduśiwſzy pałánie wſzech żądliwośći. Mącz 416b. Cf Wyrażenia.

[Wyrażenia: »pałanie gniewu«: niećierpliwość/ nieporządne pałanie miłośći y gniewu/ sąć iſćie ſami wſobie grzechami wielkiemi UstKościel 48v.

»pałanie miłości«: UstKościel 48v cf »pałanie gniewu«.]

Cf PAŁAĆ

HK