[zaloguj się]
[pdf]

PAŁUBA (2) sb

pałuba f (2), [pałub m a. pałuba f].

Fleksja
sg pl
G pałub(o)w
I pałubą

sg I pałubą (2). ◊ [pl G pałub(o)w.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Przykrycie, osłona z desek itp. (2): DRabow kilo tyſięcy/ niechby mieli niecki/ Hrube/ mocne/ Lipowe [...]. Położ koniec ná źiemi/ drugi ná párkánie/ Záłoż ogień s ſáletrą [...]/ Ieſli ſuchy cżás będzie/ będą ognie ſpore. Nie zágáśi go wodą/ pod oną páłubą BielSat N2 [idem] BielSjem 37.
2. [Kryty wóz:

W połączeniu szeregowym: Dlaczego wszyscy liczbę wozow swoich, tak przykrytych skarbnych, rydwanow i koczych, jako nieprzykrytych kolas, pałubow i innych dać mają. UstWojsk 1525/154.]

HK