[zaloguj się]

PANEIRYK (1) sb m

paneiryk a. panegiryk.

Fleksja

A sg pan(e)iryk.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Utwór pochwalny ku czci jakiejś osoby: oto ſię zwielką pilnośćią ſtaraſz/ iákoby ſię prawdá Boża wſzędy wſzelákiem obycżáiem ſzyrzjłá. [...] O cżem ia ná ten cżás więcey mowić nie chcę/ ponieważ nie Pánegyrik piſzę. BudNT przedm a5.

HK