![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PANICZKUJĄCY | Następne hasło: PANIENECZKA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PANICZY (1) ai
Fleksja
N pl subst panicz(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „panic” ‘młodzieniec wysokiego stanu’; właściwy takiemu młodzieńcowi: Praetextati mores, Pánicze/ śliácheckie/ dworskie/ skromne/ piękne obyczáye. Mącz 453d.
Cf PANIĘCY
LWil