[zaloguj się]

2. [PAPA sb f

Fleksja

N sg påpa.

stp brak, Cn s.v. papu, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Pokarm dla małych dzieci w postaci miękkiej, gęstej masy; cibus puerorum, pap(p)a Cn: Papá/ et pápiná/ Pulmentum tenue, quo cibantur infantes. Volck Qqqv.

Cf [PAPINA], PAPINEK, PAPKA, PAPU]

LWil