« Poprzednie hasło: PAPRZYCA | Następne hasło: PAPUGA » |
PAPU (2) sb n indecl
a jasne.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (te same przykłady) – XVII w. (z Cn).
Pokarm dla małych dzieci w postaci miękkiej, gęstej masy; pappa Mącz, Cri; cibus puerorum, papa Cn (2):
Zwrot: »papu dać« (1): Pappare, cibum sumere, Pápkáć/ pápu dźiecięciu dáć. Mącz 276c.
Wyrażenie: »papu dziecięce« (1): Pappa, Pápu dźiecięce/ pápka/ pokarm dźiecięcy. Mącz 276c.
[Przen: Wyżywienie dziecka: A będzieli [żona] co miesiąc dziateczki rodziła, Wyjdzie mi pewnie chleba na [to] papu siła. Otwin(?)Erot 152.]
Cf 2. [PAPA], [PAPINA], PAPINEK, PAPKA
ZCh