[zaloguj się]
[pdf]

PAPIEŻNIK (442) sb m

a pochylone (w tym 1 r. błędne znakowanie); teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N påpieżnik påpieżnicy
G påpieżnika påpieżnik(o)w
D påpieżnik(o)m
A påpieżnika
I påpieżniki(e)m påpieżniki, påpieżnikami
V påpieżniku påpieżnicy

sg N påpieżnik (274). ◊ G påpieżnika (2). ◊ A påpieżnika (2). ◊ I påpieżniki(e)m (2). ◊ V påpieżniku (1). ◊ pl N påpieżnicy (125). ◊ G påpieżnik(o)w (19). ◊ D påpieżnik(o)m (13). ◊ I påpieżniki BielSpr (1), påpieżnikami ReszPrz (1). ◊ V påpieżnicy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Katolik, zwolennik papieża [w tym: jako osoba dialogu w OrzRozm i OrzQuin 263 r.] (442): OrzRozm B [3 r.], Bv [3 r.], B2 [4 r.], B2v [4 r.], B3 [4 r.] (198); BielKron 194, 197v; KochSat B; QVINCVNX piérwſzy: Rozmówce/ PAPIEZNIK, EVANGELIK, ORZECHOVVSKI. OrzQuin A4v, A4, A4v [5 r.], B [4 r.], B2, B3 (66); RejZwierc 250v; Ceſarz [walczył] s Kſiążęty o poſłuſzeńſtwo/ Helweći o Wiárę s Papieżniki BielSpr 57v; NiemObr 50.

W przeciwstawieniach: »papieżnik ... ewanjelik (2), sakramentarz« (3): żebym ia Sákrámentarzá zá Krolá nieobrał/ iedno Papieżniká/ á drugiby theż podobno niechćiał obieráć Papieżá iedno Sákrámentarzá ſwego. OrzList i; Ták iż iedno ieſt być Papieżnikiem/ á być Chrześćijáninem ábo Kátholikiem. Iáko być Ewángelikiem/ nie ieſt nic inſzego/ ieno być haeretykiem/ Lutrem ábo Kálwiniſtą. WujNT 444, 444 marg.

Szereg: »papieżnik a katolik« (1): Papieżnik á Kátholik iedno. WujNT Aaaaaa3v.
a. W tekstach innowierczych z odcieniem pejoratywnym; często: duchowny katolicki (168): Powiedz mi ſkąd ten Lew Papieſz to kádzenie obrázow y Ołtarzow wymiſlił? (marg) K[á]dzenie Papieznicy wzięli naprzod od Pogánow. (–) KrowObr 91; Pogáni nigdy ták nieſromoćili Páná Kryſtuſá/ iákogo vſtáwitznie ſromocą Papieznicy wemſzách ſwoich. KrowObr 177 marg; Abowiem małżonkowie muſſą potzuć wiele dolegliwośći dotześnych/ o kthorych takowi/ co żon niemáią/ nic niewiedzą. (marg) Dla roſkoſzy dotzeſney bezzeńſtwo Papieznicy ſobie zmyſlili. (–) KrowObr 225, 81v marg, 93 marg, 93v marg, 96v marg, 105 marg (90); OrzList h2v; RejZwierz 108; Prot C4v; RejAp 88, 118v; WujJudConf 186v; BudNT przedm b5v; A tákby nie tylko Zydowie błędy ſwe poználi: áleby też y Papieżnicy/ Pápieżá ſwego/ iáko Antichriſtá y zwodźićielá/ poznawſzy odrzućili CzechRozm 186v, 14, 15, 69, 150v, 187v; Iákoż to pewna/ gdyby Papieżnicy ná ſámym piśmie ś. ktore ieſt ſłowo Boże przeſtawáli: [...] nigdyby ſię z ſwoim nabożeńſtwem Bogu obmierzłym/ á ſłowu Bożemu przećiwnym/ nie oſtáli. CzechEp 133, 44 marg, 75, 83 marg, 86 marg, 95 (14); Ale wroćmy ſię do Piotrá/ ktory żadney władzey y zwierzchnośći tákowey/ iáką mu Papieżnicy/ nieſłuſznie przypiſuią nie vżywał. NiemObr 42; Bacżyć tedy możemy/ iż nic pewnego Papieżnicy z ſtrony tradyciy Apoſtolſkich nie máią NiemObr 76; Papieżnicy poſpolićie mowią/ iż kácerze/ piſmem ſię bronią. A ten oto Oćiec vcży/ iż nie cżym inſzym/ iedno piſmem pokonywać heretyki potrzebá. NiemObr 80, 30, 31, 37, 43, 49 [2 r.] (43); co nas Heretykowie Papieżnikámi zowią ReszPrz 14; WujNT 444.

W połączeniach szeregowych (2): KrowObr 185; bo y Zydźi y Turcy/ y Papieżnicy/ znáiomość/ y wiádomość ſłowá Bożego ſobie przywłaſzcżáią. NiemObr 70.

Szereg: »tak poganie jako i papieżnicy; papieżnicy z pogany« (3;1): Ale powiedz mi ieſzcże/ ktorzy ſą Bogowie tákże zmyſleni/ Papieżnikom z pogány ſpolni? CzechRozm 6v, 6, 6v marg, *.

Cf NIEPAPIEŻNIK, PAPIEŻENIEC, PAPISTA

LWil