Słownik polszczyzny XVI wieku - rozpamiętawać się

« Poprzednie hasło: ROZPAMIĘTAWAĆ

Następne hasło: [ROZPAMIĘTAWAJĄCY] »

ROZPAMIĘTAWAĆ SIĘ (5) vb impf

roſ- (4), roz- (1).

sie (5), [się].

o oraz pierwsze a jasne; drugie a pochylone.

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	rozpamiętåwåm się
3	rozpamiętåwå się

praes 1 sg rozpamiętåwåm się (4). ◊ 3 sg rozpamiętåwå się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Myśleć o tym, co było, przypominać sobie; pamiętać (4)
2. Myśleć o tym, co może się stać, brać pod rozwagę negatywne konsekwencje podejmowanych działań (1)

1. Myśleć o tym, co było, przypominać sobie; pamiętać; recognoscere, recolere, recomminisci, reminisci Mącz (4): Recolo, Roſpámiętawam ſie/ Przywodzę ſobie ná pámięć. Mącz 60b, 215d, 251a, 348c; [Reminiscor, ich erinnere mich. P. pámiętam/ baczę/ rozpámiętawam ſię/ przychodźi mi ná pámięć. Volck 537].

2. Myśleć o tym, co może się stać, brać pod rozwagę negatywne konsekwencje podejmowanych działań [na co] (1): Nec is periculum suum obversatur animo, Nic ſie nie roſpámiętawa ná złą przigodę. Mącz 488b.

Formacje współrdzenne cf PAMIĘTAĆ.