[zaloguj się]
[pdf]

PARAZYT (3) sb m

-ſi- (2), -zy- (1).

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N parazyt parazytowie
A parazyty

sg N parazyt (1). ◊ pl N parazytowie (1). ◊ A parazyty (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Ten, kto żyje cudzym kosztem, schlebia komuś dla własnej korzyści, pasożyt, darmozjad [parasitus – pas(s)orzyt, pochlebca Mącz 277a, Calep; pasorzyt, pasobrzuch, darmojad, chlebojedźca czyj – parasitus Cn] (3): Lycurgus Práwotworcá/ dał práwá ſurowe Ná ludźi prożnuiące; ná páchołki owe Co záwſze chcą ſmácżno ieść/ vbiorem ſię zdobić/ Roſkoſzámi ſię báwić/ nigdy nic nie robić. Bo tákie páráſity: z odpuſzcżeniem łgarze: Nie więźieniem/ nie chłoſtą/ ale gárdłem karze KlonWor 44, 56.

W połączeniu szeregowym (1): żeby przed Hetmánem/ Rotmiſtrzem/ żołnierzem/ ktorzy oyczyznie krwią drogą ſłużą/ práktykáńći y pochlebcy/ ták Seymowi iáko y inſzy/ więc párázytowie/ y ięzykiem tylko ad placitum ſłużący ludzie/ promowowáni y vbogacáni nie byli. VotSzl C2.

Synonimy: chlebojedźca, darmochleb, darmojad, łuszczybochenek, pasirzyt, pasorzyt, passobrzuch, prożnochleb.

ZCh