[zaloguj się]
[pdf]

PASSOBRZUCH (1) sb m

passobrzuch, [pasobrzuch].

a oraz o jasne.

Fleksja
sg pl
N pasobrzuchowie
G pasobrzuch(o)w
A passobrzucha

sg A passobrzucha. ◊ [pl N pasobrzuchowie. ◊ G pasobrzuch(o)w.]

Sł stp notuje, Cn s.v. pasorzyt, Linde XVIII w.: pasobrzuch; poza tym: XVII – XVIII w.: pasibrzuch.

Ten, kto żyje cudzym kosztem, schlebia komuś dla własnych korzyści, pasożyt, darmozjad; parasitus Cn: [Ale owi páſobrzuchowie ktorzy zowąc ſie y ná ſię vrząd Páſtyrſki prziymuiąc/ nie vcżą/ nie każą Ewányeliey ſwiętey/ ále lud zábawiáią inſzymi Ceremoniámi/ álbo Legendámi [...]. Cić ſą przećiwnicy á odſzcżypieńcy Apoſtolſcy GilPos 250v; Parasitaster Páſobrzuchow náſládowcá. UrsinGramm 329.]

passobrzuch czyj: To maſz [mowa o Lutrze] ónego wieprzá Sáxońſkiego/ páſſobrzuchá ónych ludźi: którym ſwa wola milſza byłá/ niż poczciwy żywot Chrześćiáńſki BiałKat 218v.

Synonimy cf PASORZYT.

ZCh