[zaloguj się]
[pdf]

ROZPARZONY (4) part praet pass pf

roſ- (2), roz- (2).

Pierwsze o oraz a jasne; -ón- Oczko (2), -on- SienLek (1).

sg m N rozparzóny (1). ◊ A rozparzony (1). ◊ f L rozparzon(e)j (1). ◊ n N rozparzóné (1). ◊ [pl N subst rozparzón(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Mocno rozgrzany (4):
a. Zewnętrznym źródłem ciepła (4): potym położyć [płat sukna] na they borowinie roſparzoney á kazać temu na to ſieſć/ ielitho wtłacża do żywota. FalZioł I 116a; y wychodząc rozpárzóné ćiáło/ prze ládá oźiębninie/ przyść o gorączkę może. Oczko 26v.

[rozparzony na czym: Kwiatki też iego [majoranu] z liśćim ná cegle w worecżku rozpárzone/ á ná żywot przykłádáne/ bolenie oddalaią ktore z wiárow wnętrznych pochodźi. Cresc 1571 264.]

rozparzony w czym (1): Albo roſpárzony Myſzotrzeẃ w gorącym vkropie ná śinné á ſtłuczoné rázy przykłáday. SienLek 148v.

Wyrażenie: »ciepło [czym] rozparzony« (1): Wyſzedszy tedy z wánny/ niech ſye dobrze odźieie/ y ták ćiepło wodą rozpárzóny/ záraz do łóżká ſzedſzy/ położy y nákryie Oczko 27v.
b. [Wewnętrznym ciepłem organizmu: Nie dźiw tedy że w pełnym ćiele [...] humory rozpárzoné á rozdráźnioné do skóry idą OczkoPrzymiot 101.]

Cf ROZPARZYĆ

RS