[zaloguj się]
[pdf]

[ROZPARZYĆ SIĘ vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf rozparzyć się
conditionalis
sg pl
3 n by się rozparzyło subst by się rozparzyły

inf rozparzyć się. ◊ fut 3 pl rozparzą się. ◊ con 3 sg n by się rozparzyło. ◊ 3 pl subst by się rozparzyły.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Mocno rozgrzać swoje ciało [w czym]: Jákóż nászych to święty obyczay, skoro ich kámień popádnie, w wánnie sye rospárzyć, z któréy czásem z bólem więtrzym, czásem ze mdłośćią wychodzą OczkoPrzymiot 305.
2. Ulec rozgrzaniu po umieszczeniu w pobliżu źródła ciepła: ábo też nákładſzy ich [jagód] ná deſkę álbo ná roſt iáki/ wſtáwić do pieca ćiepłego/ á gdy trochę śię rozparzą wyiąwſzy rozmacżać ie Cresc 1571 330; wánná tákim nie przeco miáłáby być daná, iedno áby sye ćiáło rospárzyło, meaty otworzyły OczkoPrzymiot 305.
Zwrot: »nad ogniem się rozparzyć«: niżli ie [orzechy] cukrowáć pocżnieſz/ drzewiey ie bárzo dobrze ná panwi chybay/ áby ſie nád ogniem roſpárzyły/ áby y owá ſkorká naćieńſza s nich zeſzłá SienHerb 527a.

Formacje współrdzenne cf PARZYĆ (Errata).]

RS