[zaloguj się]
[pdf]

PARZĄCY (3) part praes act

a jasne.

Fleksja
sg
mNparzący fN nNparząc(e)
A Aparzącą A
pl
L parzących

sg [m N parzący.] ◊ f A parzącą (1). ◊ n N parząc(e) (1). ◊ pl L parzących (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII i XIX w. s.v. 1. parzyć.

1. [Palący, doskwierający żarem: Pochwyći go wiátr párzący [ventus urens] y znieśie WujBib lob 27/21.
Wyrażenie: »ogień, płomień parzący«: w ten czás kiedy Máchomet náſtawał/ tedy tákże ogień párzący z niebá iáwnie pádał JanWróż 43 (Linde), 31.]
2. Drażniący, piekący skórę tak jak przy zetknięciu z czymś gorącym (3):
Przysłowie: Może pochlebcá párzączą Pokrzywkę/ Száłwią názwáć/ włożywſzy pokrywkę. RejZwierc 216v.
Wyrażenie: »parząca pokrzyw(k)a« (2): RejZwierc 216v; nágo ſię po oſtrym ćierzniu/ y párzących pokrzywách/ tacżać pocżął SkarŻyw 249.
Przen (1): Skárby pieniądze párzące tho ziele/ Káżdy ma dla nich nieprzyiacioł wiele. RejZwierc 226v.

Cf PARZYĆ

ZCh