[zaloguj się]
[pdf]

PATRYJARCHOSTWO (12) sb n

patryjarchostwo (12), [patryjarchowstwo].

Oba a jasne; oba o prawdopodobnie jasne (tak w -ostwo).

Fleksja
sg
G patryjarchostwa
A patryjarchostwo
L patryjarchostwie

sg G patryjarchostwa (3). ◊ A patryjarchostwo (6). ◊ L patryjarchostwie (3).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

W Kościele chrześcijańskim urząd patriarchy, tj. biskupa najstarszych ośrodków chrześcijaństwa, też zwierzchników Kościoła Wschodniego po schizmie (12): Tych ártykułow Phocius ná oſmym Zborze/ [...] ná ktorym był z Pátryárchoſtwá zrzucon/ áni wſpomnieć śmiał. SkarJedn 232; Gdy tedy Kátolicy kośćiołá Láćińſkiego Greki opánowáli/ poſtáwili [...] ná Pátryárchoſtwie Tomaſzá Máurocená Wenetá SkarJedn 258, 134, 141, 210 [2 r.], 213, 214, 231, 364; [Lecż y Pátryárchowſtwo [św. Makaryjusz] ſpuśćił Eleuteryuſzowi SkarŻyw 322 (Linde); aż kiedy ieſt [Georgijusz] miánowan ná Pátriárchowſtwo/ dopiero Gennádiuſzem był názwány BronApokr 162].

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej (2): ná ktorym [zborze] [...] Phocyus mocą ná Pátryárchoſtwo Cárogrockie wtrącony złożony/ á Ignácyus ſtáry był przywrocony. SkarJedn 221, 320.

Cf [PATRYJARSTWO]

HK