[zaloguj się]

PATRZADŁNIK (2) sb m

patrzadłnik (1), patrzalnik (1) HistRzym (1:1).

Fleksja

N sg patrzadłnik, patrzålnik (2).

stp, Cn, Linde brak.

To, w co się spogląda, patrzy, wpatruje (2): Co tho ieſzcże ieſt? Ieſt máły pátrzádłnik/ ktory máły pácholik. Ieſt oblicża dźiwnego niema żywego/ kto nań weyźrzy/ ten iego oblicże vyźrzy. Odpowiedźiał iey Apollon: Piękny pátrzalnik ieſt zwierćiádło/ to niema oblicża żywego/ á thy gdyż ná nie weyźrzyſz/ oblicże ſwe w nim vyźrzyſz. HistRzym 25.

SBu, (KWysz)