PAWEŹNIK (11) sb m
paweźnik (5), paweznik (3), pawęznik (1), [paweżnik, pawężnik], paweźnik a. paweznik (2); paweźnik Mącz (4); pawęznik StryjKron; paweźnik : paweznik Leop (1:3).
a oraz e jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
paweźnik |
paweźnicy |
G |
|
paweźnik(o)w |
A |
|
paweźniki |
sg N paweźnik (4). ◊ pl N paweźnicy (3). ◊ G paweźnik(o)w (3). ◊ A paweźniki (1).
Sł stp: paweźnik, Cn: pawęźnik, Linde XVI w. błędnie: pawężnik (w tekście: paweźnik); poza tym XVII (z Cn) – XIX w. w innych znaczeniach.
Żołnierz zbrojny w pawezę;
parmularius, scutarius Mącz, Calep, Cn; cetratus (miles) Mącz, Cn; scutarius Vulg; parmatus, peltasta, peltatus, scutigerulus Cn (11):
á wſſyſcy ſlużebnicy iego [króla]/ chodzili około niego/ y Huffiki ſtrzelcow/ y páweźnikow Leop 2.Reg 15/18,
4.Reg 11/6;
ferentarii [...] dividebantur in Armatos, [...] Kyryśnicy. In Peltatos, Paweźnicy/ v nas huſarze mogą być zwáni. Mącz 478b,
50c,
279c,
376c;
Z páwęzámi Rot kilko Polſkich z bokow ſtało/ Zołnierzow też y Pocztow Panięcych niemáło Koronnych (marg) Páwęznicy, Iezdni. (–) StryjKron 742;
Calep [757]a,
958b;
[zá pierwſzem práwie ſzturmem/ rozromiono konie y páweżniki BarlBaz 130;
Páwężnik/ Scutatus, scutarius. Volck Qqq2].
W połączeniu szeregowym (1): A wźiąwſſy Setniki/ y ſtrzelce/ y Páwezniki/ y wſſyſtek lud/ wyprowádzili Krolá z domu Páńſkiego Leop 4.Reg 11/19.
Zestawienie: »Brona Paweznikow« = jedna z bram w pałacu królów izraelskich (1): wyprowádzili Krolá z domu Páńſkiego/ y weſſli ná Páłac drogą ktora idzie do brony Páweznikow [per viam portae scutariorum] Leop 4.Reg 11/19.
Cf ŚREBRNOPAWEZNIK
HK