[zaloguj się]

ROZPIĆ SIĘ (2) vb pf

Fleksja

3 sg fut rozpije się (2).

stp brak, Cn s.v. rozpijam się, Linde XVII w.

1. Dużo wypić (1): Cżemu gdy ſie cżłowiek rozpije tedy żołądek więcey w ſię picia bierze. GlabGad E8.
2. Stać się pijakiem, ulec nałogowi pijaństwa; crebris compotationibus vinosissimum evadere Cn (1): Gdy ſię gmin nieoſtrożny rozpiie/ rozpieśći. KlonWor 30.

Formacje współrdzenne cf PIĆ.

RS