« Poprzednie hasło: 2. PAŻYRA | Następne hasło: [PĄCHAĆ SIĘ] » |
[PĄCHAĆ vb impf
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | pąchali |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by pąchåł |
praet 3 pl m pers pąchali. ◊ con 3 sg m by pąchåł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w.
Znaczenia
- 1. [Wąchać]
- 2. [Czynić coś złego]
1. Wąchać; odorare, vestigare naribus Cn: trzebá koniá pilno ſtrzedz y opátrzyć áby ſobie nie pąchał áni gębą dotykał ábo o co nie oćierał/ bowiem dla wielkiego świerzbienia przegryzłby ono mieśce zębámi áże do żył álbo do kośći. Cresc 1571 684 (Linde).
2. Czynić coś złego [co]: dla tego ich podał Bog w ſmyſł błądzący/ iże pącháli tho Czo nie przyſthało/ nápełnieni wſzey przewrotnośći/ nieſpráwiedliwośći/ cudzołoſtwá/ [...] złych obycżáiow/ etc. GilPos 189v (Linde).
Formacje współrdzenne: pąchać się, opąchać, rozpąchać, spąchać, spąchać się.
KW